Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζιάνι Κουτσέλι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζιάνι Κουτσέλι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13  Νοεμβρίου 1916
Ριέκα
Θάνατος29  Απριλίου 1977
Μιλάνο
Τόπος ταφήςcemetery of Chiaravalle
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–1977)
Βασίλειο της Ιταλίας (1916–1946)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααντισφαιριστής
Περίοδος ακμής1955 - 1958
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζιοβάνι "Τζιάνι" Κουτσέλι (ιταλικά : Giovanni "Gianni"Cucelli), πραγματικό όνομα Τζιοβάνι Κουτσέλ (Giovanni Kucel), (Φιούμε 13 Νοεμβρίου 1916 - Μιλάνο 29 Απριλίου, 1977[1]), ήταν Ιταλός πρωταθλητής της αντισφαίρισης.

Σε διεθνές επίπεδο, ο πρωταθλητής Φιούμε, ήταν μεταξύ των κορυφαίων 150 αντισφαιριστών στον κόσμο για 13 χρόνια, δηλαδή την περίοδο 1939-1952 και κέρδισε πολλά διεθνή τουρνουά. Στο Πρωτάθλημα αντισφαίρισης Ανατολικής Μεσογείου το 1950 ήταν δεύτερος στο απλό, και πρώτος στο διπλό με συμπαίκτη τον Φάουστο Γκαρντίνι[2]. Το 1951 ήταν πρώτος στο διπλό με συμπαίκτη τον Ρολάντο ντελ Μπέλο.

Έφτασε στα προημιτελικά του ανοικτού πρωταθλήματος της Γαλλίας το 1947, το 1948 και το 1949 και στο δεύτερο γύρο το 1950 και το 1952. Στο τουρνουά στο Γουίμπλεντον έφτασε στο δεύτερο γύρο το 1949[3]. Με συμπαίκτη τον Μαρτσέλο Ντελ Μπέλο ήταν τέσσερις φορές στα προημιτελικά του διπλού, τόσο στο Ρολάν Γκαρός (1947, 1948, 1949, 1952) όσο και στο Γουίμπλεντον (1948, 1949, 1951, 1952) ενώ στο Αμερικανικό Όπεν με μία μόνο συμμετοχή τους (1949), έφτασαν στους ημιτελικούς. Στο Διεθνές πρωτάθλημα της Ιταλίας, στον απλό έφτασε στον τελικό το 1951 όπου έχασε από τον Γιάροσλαβ Ντρόμπνι σε τρια σετς. Επίσης στη Ρώμη ήταν δύο φορές φιναλίστ στο διπλό με συμπαίκτη τον Ρολάντο ντελ Μπέλο το 1951, και το 1952.

Στο Κύπελλο Ντέιβις ήταν παίκτης της ιταλικής ομάδας για την περίοδο 1939-1954. Ήταν μέλος της ομάδας που το 1952 έπαιξε στον τελικό της διεθνής ζώνης στην Αυστραλία, νικώντας την Ινδία 3-2 και χάνοντας 5-0 από τις Ηνωμένες Πολιτείες[4].

Κέρδισε το ιταλικό πρωτάθλημα το 1941 και διαδοχικά 1945-1948 κατά τη διάρκεια των τίτλων δύο φορές με διαφορετικούς συναδέλφους το 1938, 1940, 1941, 1942, 1946, 1947, 1948[3].